Ik zit in de tuin met mijn laptopje. Het is heerlijk weer. Mijn internet verbinding werkt helemaal tot achter in de tuin. De buurkinderen zijn naar bed, dus het is lekker rustig. In de verte hoor ik alleen de stem van Bibdraak die op bezoek is bij mijn buurvrouw op de hoek. Tijd voor sociale netwerken.
Ik heb al vrij lang een hyves pagina maar ik doe er niet veel mee. Ik heb er sinds een tijd niet op gekeken. Hyves is vooral leuk voor nieuwsgierige mensen. Zo ben ik heel wat te weten gekomen over mensen die ik al jaren niet gezien en gesproken heb en die ik ook niet perse hoef te spreken. Toch aardig om te weten hoe hun kleinkinderen er uit zien, maar erg schrikken hoe oud zij zelf zijn geworden ......
Ik heb vandaag mijn eigen hyvespagina verdonkeremaand. Mijn foto is een pannenkoek en mijn gegevens zijn alleen door mijzelf te lezen. Toch vind ik het jammer om de hele pagina te verwijderen. Wie weet vind ik het ooit weer leuk.
Voortaan ga ik aan de 'keukentafel' met mijn vrienden spreken. Grapje, want dat deed ik ondanks hyves ook. Veel collega's schrijven op hun blog dat zij liever aan de keukentafel met hun vrienden spreken dan op hyves. Dat is logisch, maar hyves komt maar voor weinig mensen in de plaats van de keukentafel. Het is juist iets extra's buiten de keukentafel om. Er zijn zelfs mensen met meer dan 300 zogenaamde vrienden. Die passen echt niet om de keukentafel. Voordeel is wel dat je bij hyves je vrienden zo weg kunt klikken als je geen zin meer hebt. Aan de keukentafel is dat iets lastiger.
Twitteren vind ik wel grappig. Je hoeft daar alleen maar een kwinkslag op te zetten en klaar ben je.
Nu nog even een foto van mijn tuin maken met de webcam en dan weet iedereen waar ik mij op het ogenblik bevind. Ik moet, om die foto te maken, mijn laptop optillen en zelf uit beeld verdwijnen.